3x Athlon AM2 - pojedynek architektur AMD - Pobór prądu i podsumowanie
Home Artykuły CPU MOBO GPU HDD Rankingi Media Download

Pobór prądu i podsumowanie

123456789101112



Wyniki testów wydajności już znamy. Wyraźnie widać, że pomiędzy rdzeniami Windsor, a Kumą nastąpiło sporo istotnych z punktu wydajności zmian. Nawet w zastosowaniach w których cache L3 nie ma znaczenia Kuma wygrywa o kilka, do kilkunastu procent. Gdy L3 przynosi pożytek (na przykład w grach) różnica wydajności potrafi sięgnąć trzydziestu procent!

Porównanie Athlona II z Athlonem X2 5200+ jest równie jednoznaczne. Mimo braku pamięci podręcznej poziomu trzeciego, najnowsza z testowanych architektur całkowicie deklasuje swojego przodka w wielu zastosowaniach (na przykład w Irfan View), w innych wzrosty są niewielkie. Średnia przewaga Athlona II nad Windsorem wynosi 16%, ale pamiętać należy że bardzo mocno zależy od zastosowania.

Najciekawszy okazuje się jednak zestawienie Kumy z młodszym Regorem. Dlaczego? Bo podejrzewam, że mało kto spodziewał się takich wyników. W aplikacjach oba te CPU sprawują się bardzo podobnie, raz jeden, raz drugi wychodzi na niewielkie prowadzenie. Zupełnie inaczej sytuacja wygląda w grach. W nich Athlon X2 7750 BE potrafi znacząco wyprzedzić najnowszy testowany procesor. Wytlumaczeniem tego fenomenu może być pamięć L3. Nie ma jednak nic za darmo.

Każdy z procesorów wykonany jest w innym procesie technologicznym, nie zaskakuje więc że Athlon II okazuje się być najbardziej oszczędnym. Ale fakt, że pobór tej samej platformy z Athlonem X2 7750 BE jest wyższy o 41-52% nieco szokuje. Jak widać pamięć podręczna do działania potrzebuje prądu. Dużo prądu...

A przynoszony przez nią zysk niekoniecznie musi się przekładać na wzrost efektywności. Wykonany w 90nm Windsor, choć wolniejszy od wykonanej w 65nm Kumy, ma od niej znacznie wyższą sprawność energetyczną! To pierwszy powód rynkowej porażki Athlonów serii 7xxx.

Drugi pośrednio wynikał z pierwszego - dodatkowa pamięć podręczna nie tylko powodowała wzrost poboru. Dodatkowo ograniczała maksymalne stabilne taktowanie. Najszybszy model oparty o rdzeń Windsor, Athlon X2 6400+ taktowany był zegarem 3,2Ghz - o 14% wyższym niż Athlon X2 7850 BE, a więc najszybsza Kuma. Różnica w megahercach niwelowała dużą część zysku z poprawionego IPC.

Rdzeń Regor uproszczono usuwając cache L3, wprowadzając pomniejsze poprawki architektury i przenosząc projekt do nowego procesu 45nm. W efekcie IPC w wielu zastosowaniach utrzymano, a jedynie w grach odczuwalnie spadło. Ale obniżenie poboru i złożoności projektu miało ogromną zaletę - Athlon II taktowany 3,6-3,8Ghz nie był niczym wyjątkowym, a z tym zegarem mógł pokonać dowolnego Athlona 7XXX zawsze i wszędzie. Zużywając przy tym oczywiście mniej energii.

Cała ta historia dowodzi, że nie zawsze bardziej skomplikowany układ, o wyższym IPC musi być lepszy. O sukcesie procesora nie decyduje jeden, oderwany od pozostałych, czynnik. Sztuką jest znalezienie złotego środka między IPC, taktowaniem, poborem prądu i kosztem produkcji. W przypadku Kumy zupełnie się to nie udało.

Testy graficzne - STALKER <<

123456789101112

Spis treści:

3x Athlon AM2 - pojedynek architektur AMD
Testy syntetyczne - matematyka
Testy syntetyczne - rendering
Testy syntetyczne - wydajność pamięci
Testy syntetyczne - szachy, kompresja i szyfrowanie
Testy rzeczywiste - IrfanView
Testy rzeczywiste - kompresja i szyfrowanie
Testy graficzne - 3DMark
Testy graficze - Lost Planet 2 i Street Fighter IV
Testy graficzne - Resident Evil
Testy graficzne - STALKER
Pobór prądu i podsumowanie

Powrót na stronę główną